Column Frank/Janine: Spiegelen
Algemeen 258 keer gelezenWerkbezoek van een burgemeester pleegt zich aan te kondigen.
Ten tijde van Yvo Opstelten in Rotterdam in ieder geval wel; de straten worden dan tevoren extra geveegd. ‘Zelfs de grassprieten worden netjes gekamd’ omschreef ik het eens. Als buurtwerker kreeg ik er op die manier lucht van dat hoog bezoek aanstaande was.
Een groep moeders zette zich in voor speelruimte in de buurt maar voelde zich aan het lijntje gehouden met vage toezeggingen. Ik zocht het uit en tipte de dames. Zo werd de burgemeester met zijn gevolg onderweg staande gehouden. ‘boter bij de vis’ eisten de vrouwen en lieten zich niet opzij schuiven. Yvo, gouvernementeel figuur met hoog Sinterklaasgehalte, nam de klacht in ontvangst en liet zijn slippendragers alles netjes opschrijven.
Met de speelplaats kwam het goed maar voor mij een staartje. Ik mocht op het gemeentehuis, in aanwezigheid van mijn baas, een reprimande in ontvangst nemen. De wijkambtenaar was immers niet blij voor het blok te zijn gezet.
’s Ochtends stond ik voor de garderobekast en zocht een fleurig overhemd, gelijk de man placht te dragen. Door te spiegelen (en een deemoedige houding) wist ik de dans te ontspringen.
Ik mocht kiezen tussen 5 therapie-sessies of ontslag.
