Column: Hoogbegaafd maakt onbemind
Algemeen 888 keer gelezenDeze week vierde ik dat twee van mijn stukkies in de top 5 van meest gelezen staan. Deze komt niet op die lijst. Het gaat over mezelf en dat ik hoogbegaafd ben, tikkeltje arrogant zo over jezelf te schrijven. Bent u daar nog?
Aanleiding zijn twee bijzondere kinderen bij ons op de Buutenplaets. Een daarvan wordt onze volgende minister president, voorzie ik. Ik had een mooi gesprek met hun moeder en zij lijdt aan hetzelfde euvel; te slim voor deze wereld.
Ik ben begiftigd met een schrander verstand, de makke is dat mijn moeder me de uitslag van de CITO-score bekend maakte. Dit heeft mijn verdere leven belast. Ik ben gaan googelen naar symptomen en vinkte er veel af, sommige niet. Elk mens is uniek maar hoogbegaafden hebben gemeen dat ze geen vloeiende schoolcarrière maken.
Ik heb eens taakgestrafte boefjes begeleid en kreeg het verhaal van een knul die zich zo verveelde dat hij er een criminele carrière naast begon. Net niet slim genoeg om niet gepakt te worden; slechte start voor het verdere leven.
Ik bezit een sociale onhandigheid waardoor ik niet weet hoe het hoort. Ik mis dat gevoel en wordt daar permanent op aangesproken. Ik heb me gespecialiseerd (ongeregeld)de regels precies te kennen en vervolgens de randen op te zoeken. Zo put ik er onschuldig genoegen uit koning, keizer en admiraal in hun hemd te zetten.
Hart noch hersens, je kunt ze niet naar believen aan- of uitzetten. Mensen met een hoog IQ zijn soms tobbers; teveel aan hun hoofd.
Tussen mijn 16 en 25e heb ik mezelf proberen te verdoven door alles te roken, snuiven, drinken dat voorhanden was. Wispelturigheid staat ook op het lijstje, daarmee dus ook weer gestopt.
Mijn passie is en blijft mensen bij elkaar te brengen die mooie gebeurtenissen realiseren. Niet om bekend Flakkeenaar te worden, vandaar dit kutstukje.
