Foto van vroeger
Algemeen 481 keer gelezenDe Dood is op Flakkee altijd met gepaste eerbied behandeld - mijn vader en moeder liggen al tientallen jaren in Sommelsdijk en mijn in 1940 gestorven broertje dat maar acht dagen leefde moet er ook nog liggen. Die heette ook Leo dus ik wil er nog steeds een gedenkteken plaatsen.
De overledene werd lang met zwarte paarden en een zwarte koets naar de laatste rustplaats gebracht, Mensen bleven stilstaan als de stoet passeerde om ook de laatste eer te bewijzen en in het huis van degene die overleden was hingen er witte lakens voor de ramen - Zwart en wit: de basiskleuren van Leven en Dood. Alleen het luiden van de torenklok begeleidde de verdrietige stoet. Achter de koets werd met bedekt hoofd gelopen. Alleen mannen met en hoge hoed wan de vrouwen bleven thuis bij de kinderen Pas in de jaren vijftig veranderde er iets aan de traditie door het autoverhuurbedrijf Gouswaart uit Sommelsdijk werd de eerste lijkauto op Flakkee in gebruik genomen. De oude ziekenauto van het Van Weel Bethesda ziekenhuis in Dirksland, een tweecilinder Cadillac, werd omgebouwd tot een indrukwekkende begrafenisauto. Ook de chauffeur (Teeuw Hollaar) droeg een stijlvol uniform. De lijkwagen werd in 1950 in gebruik genomen en de paarden die eerder de lijkkoets trokken kregen steeds minder werk tot de lijkkoets uit de straten van Flakkee verdween.
Ik kom regelmatig op de begraafplaats aan de Molenweg, waar ik ook uiteindelijk terecht zal komen en soms ook aan de Rottenburg. Een begraafplaats in de zon is een rustgevende omgeving. De aanzegger van voor de oorlog komt niet meer lang om de dood in het dorp te verkondingen, maar volgens mij worden er nog steeds geen graven geruimd. In Hellevoetsluis gaan je laatste resten al na 15 jaar op de schop..
Wie de foto van deze week digitaal wil ontvangen - de foto is breder dan in de krant te zien is - of foto’s of verhalen met ons en de lezers wil delen, kan een mail sturen naar leoblok@kpnmail.nl en zien uw post graag komen
Leo Blok
