Portret van een dakloze op Flakkee

Eerder maakte deze krant bij monde van Frank/Janine melding van het daklozenprobleem op Goeree-Overflakkee, tevens onderwerp van de laatste gemeenteraadsverkiezingen. Onlangs maakte dit blad bekend dat een voorziening voor daklozen gesloten moest worden wegens gebrek aan aanmeldingen. Dit keer een portret van een dakloze op Goeree-Overflakkee. (red)

Slapen onder de blote hemel, voor vakantiegangers het ultieme gevoel voor vrijheid. Niet voor Mathias Brogi die over straat zwerft. Een jaar geleden werd hij door woningbouwcorporatie OostWest-wonen uit zijn huis gezet. Hij is het er niet mee eens.

Door Frank/Janine

‘Oké, er is wel wat voorgevallen’ aldus, vroeg dertiger, Mathias ‘maar het laatste half jaar ging het juist beter. Misschien was het ook niet zo handig me tussen de bejaarden te zetten’. Aan de huisuitzetting is een rechterlijke uitspraak vooraf gegaan. "Toen ik las wat opgevoerd werd, stond ik effe te stuiteren, daar zitten veel verzinsels en verdraaiingen bij."
Mathias stond wegens huiselijke conflicten vroeg op eigen benen maar haalde netjes zijn MBO-diploma automonteur. Tot zijn 23e ging het, volgens eigen zeggen, best goed. "Ik had een vaste baan als kok in Vlissingen met een eigen kamer. Toen mijn moeder overleed, koos ik ervoor de begrafenis netjes te regelen. Resultaat was dat ik mijn vaste baan kwijt was en 10.000 euro schuld rijker."

Sindsdien gaat het op een neer. Allerlei baantjes maar niets vast; als het werk gedaan is, staat Mathias weer op straat en moet een uitkering aanvragen, wonen in anti-kraak woningen en tijdelijke verhuur als een huis te koop staat. Mathias gebruikt geen alcohol maar wel cannabis en speed.

"Ik heb een paar maanden in een Time-out voorziening gewoond en was gestopt. Lichamelijk voelde ik me wel beter maar geestelijk kwam ik er als een wrak vandaan. Bovenop mijn eigen problemen kreeg ik die van mijn tien medebewoners er bij. Ik ben momenteel doodop maar kan het me niet permitteren te stoppen. Ik voel me opgejaagd en moet soms drie dagen achter elkaar door, voor ik een goede nachtrust krijg."
"Als de politie me oppakt voor landloperij, moet ik mee naar Spijkenisse voor proces verbaal. Daar is in de opvang nooit plek, dus zetten ze me op straat. Ga maar eens aan een buschauffeur vertellen dat je terug naar huis wilt maar geen geld hebt’. Mathias wil niets liever dan op eigen benen staan en zelf zijn geld verdienen ‘de basis, een woning is weg, vandaar dat ik de krant benader om mijn verhaal te vertellen."

Peter Klink, manager van OostWest-wonen wil er niet al teveel over vertellen. "in de krant zetten wat allemaal gebeurd is, schendt de privacy van Mathias. Voordat we de stap namen naar de rechter, zijn veel gesprekken voorafgegaan. Het was in de woonomgeving én in de woning niet meer te doen. Ik laat het erbij dat de rechter ons in het gelijk heeft gesteld," aldus Peter Klink.
"Het is jammer dat het zo is gegaan. We onderkennen het probleem dat Mathias en een aantal anderen het zelfstandig niet redden. Daarover zijn we druk in gesprek met de gemeente en instanties. Voor Mathias is de deur dus niet definitief gesloten."