Het oog van Corona

Voor de duur van de epidemie schrijft columnist Frank/Janine een wekelijkse bijdrage. Vanuit zelfgekozen isolement neemt hij/zij daarbij een kijkje naar binnen en naar buiten.

Toen minister president Rutte ons aansprak op onze verantwoordelijkheid om het coronavirus in te dammen wist ik gelijk wat me te doen stond; als werkloze werd het mijn taak om binnen te blijven. Alle mooie plannen vielen in duigen en in reflex ging ik overal en bij iedereen hulp aanbieden.

Tot ik bedacht dat, als een kip zonder kop, rondrennen om kwetsbare ouderen te helpen, het virus niet ging stoppen. Die mensen hebben al eerder geleerd met eenzaamheid te leren leven, nu ik nog.

Ik greep terug op eerdere ervaringen. Toen mijn baas failliet ging kwam ik ook op de bank; niets te doen geeft ruimte voor talloze mogelijkheden. Ik besloot mijn toon te matigen en actief te worden op de social media. Nu het Europees kampioenschap voetballen geen doorgang vindt, lijkt het soms of 17 miljoen bondscoaches zich omgeschoold hebben tot viroloog en/of statisticus. Ik vind ze niet allemaal geslaagd.

Want waar het bij voetbal om een spelletje gaat, staan er bij corona mensenlevens op het spel. Mijn stelling is 'we zitten allemaal in een bootje en moeten varen. Als we niet tegelijk de riemen ophalen komen we nergens'.

Ik kom tot de ontdekking dat ik, als tweede zoon uit een goed katholiek gezin, mijn roeping als herder alsnog gevonden heb. Dagelijks plaats ik op Facebook een bijdrage die moed inspreekt. En waar men door angst uit de bocht dreigt te vliegen, tracht ik, met opbouwende toon, bij te sturen.

Ik ontdek dat telkens, als iemand me in het hoofd schiet, er zorgen ontstaan. Van het 'onbeperkt bellen' abonnement maak ik optimaal gebruik. Vaak zijn de zorgen onterecht maar contact wordt altijd gewaardeerd. Ik was gewoon om met mensen te werken voor wie het leven lastiger is. Die wil ik niet in de steek laten, probeer ze te volgen en zoek ze zo nodig op voor 'een praatje over de heg'. Niets ingewikkelds want ik ben geen therapeut; gewoon een luisterend oor en wat tips.

De hele dag het nieuws volgen over de uitbraak is besmettelijk en vergiftigt het brein. Dus ik maak ook tijd voor dingen waar ik eerder niet aan toe kwam.
Zo wordt het groeien van bloemetjes of drogen van verf splotskaps ook spannend.