Anne Marie van Seters doopt kotter ‘SL-26 Anne Marie’

Stellendam – Een prachtige dag was het zaterdag 11 september voor Zeevisserijbedrijf Van Seters te Stellendam. Maar ook voor scheepswerf en machinefabriek Padmos, eveneens gevestigd te Stellendam. In opdracht van het visserijbedrijf bouwde Padmos in tien maanden tijd een gloednieuwe en hypermoderne viskotter, de SL-26, een flyshooter, ter uitbreiding van de vloot van Van Seters. Zaterdag werd het nieuwe vaartuig officieel overgedragen én gedoopt als ‘Anne Marie’. Het schip draagt hiermee de roepnaam van de echtgenote van eigenaar Johan van Seters. En het was Anne Marie van Seters zelf die de doopplechtigheid voor haar rekening nam. Na het uitspreken van de woorden ‘Ik doop u, SL-26 Anne Marie, en wens u en uw bemanning een behouden vaart!’ liet ze met een zwaai een fles champagne tegen de boeg van het schip uiteenspatten. Alzo doopte Anne Marie de Anne Marie.

Tekst en foto’s: Villerius Tekstproductie & Fotografie

Voor Visserijbedrijf Van Seters is de SL-26 het derde vaartuig van zijn vloot, naast de SL-27 en de SL-28. De bouw van het nieuwe schip werd ingegeven door het succes van hun SL-27, eveneens een flyshooter. Én door het feit dat zoon Edwin ook in het bedrijf kwam en voor hem de tijd rijp werd dat hij met een eigen schip zou gaan vissen.
Na aanvankelijke plannen om een dertig meter lange kotter te laten bouwen moest daar op het allerlaatste moment van worden afgezien, zo vertelde Anne Marie van Seters tijdens haar toespraak voor de feestbijeenkomst van zaterdag. En ter toelichting maakte ze van de gelegenheid gebruik om de problematiek te belichten waarmee de Nederlandse visserij wordt geconfronteerd.

Ruimte op zee steeds kleiner
“De complexiteit in de visserij baart ons zorgen”, zo gaf Anne Marie aan. “De zee is populair. Maar niet alleen bij vissers. Vissers zien nogal wat op zich afkomen de laatste jaren. Lonkend wordt vanaf het land gekeken naar de ruimte die de zee biedt. Wereldwijd zijn er veel nieuwkomers, die stuk voor stuk ruimte op zee claimen. Steeds meer scheepvaart, de Tweede Maasvlakte, elektriciteitskabels, telecomverbindingen, olieplatforms, pijpleidingen en windmolenparken. Het is een greep uit de vele activiteiten op zee, waarbij de kuststrook de randstand van de Noordzee is. Activiteiten ook met consequenties die geografisch heel goed verklaarbaar zijn, maar waarbij de optelsom telt en de ruimte voor vissers steeds kleiner wordt. De uitrol van windenergie op zee gaat weliswaar gepaard met veel twijfels, maar toch lijkt het erop dat die twijfels weinig impact hebben op de besluitvorming van ons Kabinet. De ambitie om de doelstellingen van het Parijs Akkoord te verwezenlijken, overstijgen de twijfels over de ecologische impact. En dat is zeker niet in het belang van de vissers.”

Visserij blijft onmisbaar
“Maar ook rondom onze thuishaven hebben we te maken met problematiek, rondom het Slijkgat, de gesloten gebieden als compensatie van de Tweede Maasvlakte, de Natura 2000-gebieden, de stikstofproblematiek, problemen rondom bruggen en sluizen. Het vergt van de visserijsector een creatieve insteek op bestuurlijk niveau. En samenwerking met anderen is heel belangrijk om te zorgen dat je als visserij niet geheel wordt verdreven. Intussen vergeet men dat voor het overgrote deel van de wereldbevolking vis nog altijd de primaire vorm van betaalbaar een duurzaam dierlijk eiwit is. Daarom is en blijft de visserij, ondanks dat er altijd verbeterpunten blijven, onmisbaar om een groeiende wereldbevolking te kunnen blijven voeden. En daarvoor is de Noordzee de best beheerde en productiefste zee ter wereld! Over het algemeen ontbreekt het de Nederlanders niet aan een beschikbaar en betaalbaar visassortiment. Nederland is een land aan zee met een lange visserijtraditie. Maar de Nederlandse markt is hiervoor geen thuishaven. De visserijsector is grotendeels een exportsector. Met andere woorden: Nederland is een vis vangende natie, maar bepaald geen visetende natie. Daarnaast blijkt dat het voor de welvaart van de Hollandse zeenatie belangrijker is om oog te hebben voor wat zich ónder de zee bevindt, zoals gas, olie, grind en zand. Of voor welke activiteiten er óp zee kunnen plaatsvinden, zoals het bouwen van windmolenparken. Maar niet voor het voedsel ín de zee. En deze trend, van vervreemding van het dagelijkse leven ván en mét de natuur, zet zich onverminderd door.”

Luctor et emergo
Toch laat Van Seters zich door dit alles niet van slag brengen. “Je kunt niet veranderen wat je overkomt, maar je kunt wel kiezen hoe je daarmee omgaat!”, zo sprak de vissersvrouw stellig. “Juist daarom hebben wij dit nieuwe duurzame vaartuig ontwikkeld, voorzien van de nieuwste trends en ontwikkelingen op visserijgebied. Het gaat immers om het voortbestaan van het bedrijf!” Een soort Luctor et emergo dus, de bekende wapenspreuk uit het Zeeuwse en die zoveel betekent als ‘worstel en kom boven’. Ondanks het gegeven dat, op de keper beschouwd, de context ervan niet ziet op de worsteling met het water dat de geschiedenis van deze provincie tekent, maar op de strijd tegen de Spanjaarden, is Luctor et emergo zeker ook toepasbaar op de Nederlandse visserij. Om je door de stormen, de woelige baren en veranderende getijden die de visserij treffen niet van koers te laten brengen, maar door worsteling boven te blijven.

Passie en genieten
Blij zei Anne Marie van Seters te zijn met de wijze waarop de gemeente Goeree-Overflakkee zich inzet voor de visserijbedrijven en de scheepswerven, evenals voor de problematiek waarmee de sector te maken heeft. En namens het gemeentebestuur voerde ook burgemeester Ada Grootenboer-Dubbelman het woord tijdens de bijeenkomst rond de doop van de Anne Marie. Ze onderstreepte de strijd die de visserij te voeren heeft.
“Er zijn in deze tijd behoorlijk wat uitdagingen voor onze visserijsector: de Brexit, het verbod op pulsvisserij, de (on)diepte van het Slijkgat. Niettemin is en blijft de visserij een sector die al eeuwenlang hoort bij onze cultuur op Goeree-Overflakkee. Als gemeente zijn we erg trots op een dynamisch bedrijf als Padmos, dat belangrijk is voor onze regionale economie en werkgelegenheid én dat een bedrijf is dat Goeree-Overflakkee op de kaart zet.” Visserijbedrijf Van Seters typeerde ze als ‘een echt vissersgezin’. “Het visserijleven is geen sprookjesleven, maar een leven van hard werken. Toch zie ik bij jullie vooral passie en genieten. Flyshooten is een mooie, verantwoorde en duurzame manier van vissen. Zorgen voor gezonde visgronden en populaties is ontzettend belangrijk voor het voortbestaan en voor de verduurzaming van de visserij. Van de zee naar het eetbord, de hele cyclus is van belang!”

Succesvol ontwerp
En in die cyclus neemt de lijn kleinere kotters, waarvan het succesvolle ontwerp van Padmos’ tekentafel komt en waar ook de SL-26 toe behoort, zeker een plaats in. Het levert zeer energiezuinige vaartuigen op, met weinig CO2-uitstoot. Wel heeft Van Seters gekozen voor een andere brug en een achtermast naar voorbeeld van hun SL-27. “Eigenlijk zijn alle goede eigenschappen van de grotere SL-27 (35,8 meter lang) ook in de SL-26 terug te vinden, terwijl Van Seters ook zijn eigen visserijervaring in het nieuwe vaartuig heeft gestopt.
Met de SL-26 wordt vooral gevist op rode mul, poon en inktvis. Het schip heeft een lengte van 24,95 meter, een diepgang van vier en een halve meter, een schroefdiameter van drie meter, een trekkracht van vijftien ton en een maximale vaarsnelheid van tien knopen.