Column Frank/Janine: Een dag later
AlgemeenNieuwjaar vierden wij één dag later, met pa’s verjaardag. Een echte doe-het-zelver! Zijn pensioen investeerde hij in een stationwagen en een kist gereedschap. Daarmee runde hij een klus-service voor zijn kinderen. Als huurder had ik daar niet veel profijt van.
Later, met mijn eigen bedoeninkje, had ik hem eens keihard nodig. Hij was toen al slecht. Ik ging de serre vernieuwen met dure dakplaten maar niets bleek recht. Met passen en meten werd tijd versleten. Ik belde, ten einde raad ‘pa, blijf zitten, maar wijs me wat te doen’.
Niet in staat de rollen te verwisselen, stond ik onder aan de ladder, het gereedschap aan te geven, net als vroeger. Verschil tussen beitel en schroevendraaier heb ik van hem geleerd.
Moeders gaf me ’s avonds op mijn donder, uitgewoond wastie thuisgekomen. Ik was er bij toen mijn vader afscheid van zijn vader nam. Op het sterfbed luisterde ik naar verhalen over gezamenlijke hongertochten in de oorlog.
Tijdens zijn allerlaatste klus was ik pa’s handjes, haalde de stortbak uit elkaar. Aan tafel sneed hij de nieuwe pakking. Toen ging hij het ziekenhuis in.
Nadat hij er niet meer was, hebben we de ‘dag-na-nieuwjaar’-traditie voortgezet. Nu is ma er ook niet meer.