Nu er meer welvaart is, stimuleert men het krijgen van kinderen.
Nu er meer welvaart is, stimuleert men het krijgen van kinderen.

Marias Velthuizen vertelt over de toekomst van de natuur -4-

Algemeen

De groeiende bevolking


Even een korte herhaling van het einde van het vorige artikel. Om een soort in stand te houden wordt voor vervanging van een paar, algemeen de regel 2,1 toegepast. Of dit nu koolmezen, salamanders of mensen zijn, dat maakt niet uit. Twee nakomelingen vervangen een paar. De 0,1 is als er geen nakomelingen komen of er één sterft voor die tot voortplanting komt. Dus af en toe kunnen er 3 of 4 nakomelingen komen. In arme landen ligt het vervangingsgetal soms boven de 6,0. Daar is nog steeds een explosieve bevolking- toename. In een land met 60 miljoen inwoners tikt dit aardig door. In deze landen is meestal ook geen uitzicht op werk. Bij welvarende landen ligt het vervangingsgetal dikwijls onder de 2.

Belangrijk daarbij is goed onderwijs aan meisjes, toegang tot voorbehoedsmiddelen en een goed pensioenstelsel. Bij een goede pensioenvoorziening hoeven de kinderen niet financieel voor hun ouders op hun oude dag te zorgen. De noodzaak om hiervoor veel kinderen te krijgen vervalt. Belangrijk is dat een land welvarend wordt. Niet om maar steeds meer te produceren en consumeren, maar om de groei van de wereldbevolking in te tomen.
De keerzijde is: terugloop van de bevolking geeft vooral economische problemen. Als er vergrijzing plaats vindt, zijn er niet genoeg werkende die de economie gaande kunnen houden. Wij zien dit al in verschillende Europese landen. In China heeft men door de onmenselijke één-kind politiek geprobeerd de bevolkingsgroei tegen te gaan. Nu er meer welvaart is, stimuleert men het krijgen van kinderen. De mensen vergrijzen, maar de economie moet op volle toeren blijven draaien. Drie kinderen per echtpaar wordt gepropageerd. Jonge echtparen zien dit niet zitten. Het leven met één kind is qua kosten net haalbaar.
Wordt vervolgd.