"Toen zijn Frank/Janine en een stel andere vrijwilligers zelf maar een busdienst tussen de dorpen begonnen."

Arjen&Frank/Janine: Heel Holland krimpt

Algemeen 2.068 keer gelezen

U dient het met een eenvoudig stukkies-schrijver te stellen. Kwaliteitskrant NRC heeft serieuze literatoren in dienst. Een daarvan is Arjen van Veelen. Onlangs publiceerde hij een bestseller waarin hij de schaduwzijde beschrijft van de wederopleving van Rotterdam. Daarvan kennen we elkaar. Hem kwam ter ore dat het hier ook niet allemaal botertje aan de boom is. Ter inspiratie vroeg hij of ik hem een rondje met de buurtbus wilde doen. Blijkbaar gelukt want zijn schrijfsel werd zelfs aangehaald bij gezaghebbend NPO-radioprogramma Taalstaat. 

Kunstig verwerkte hij ons ritje binnen een polemiek die in literair Nederland gaande is rond de schrijfvorm essay. Leerlingen zouden kopschuw worden van dat woord. In mijn tijd moesten we nog gewoon een opstel schrijven. Ik mocht vrij putten uit zijn verhaal; ‘Een essay is iets nieuwsgierigs dat in je gezicht kan ontploffen. Zoals ons busritje over Goeree-Overflakkee kan mislukken. Achter de voorruit zit een A4’tje geplakt met ‘buurtbus lijn 735’. De chauffeur komt uit Ooltgensplaat, heeft lang blond haar, draagt een marinejas met gouden manchetten. We brommen langs blote winterakkers waar de uien, bieten en spruiten nog niet zijn ingezaaid. Net het Amerikaanse heartland: veel christenen, veel dorpen zonder buurtsuper, veel jongeren aan de amfetaminen. Volop vloekende vlaggen.

“Ik ken de chauffeur als Frank/Janine, de jurkdragende zanger en gitarist van Ongeregeld, een countryband die vrolijke liedjes maakt over verschoppelingen. Frank/Janine is alle hokjes ontstegen. Dat we hier rijden, zit zo. Eind jaren ‘90 zag men marktwerking als oplossing voor alle problemen die we nog niet hadden. Zoals staatsbusbedrijven. Die moesten weg, mensen zouden schrikken van het woord ‘bus’. Dus kregen bussen voortaan nieuwe labels: Qbuzz, Arriva, Connexxion, etc. Connexxion betekent verbinding, maar die verbinding valt steeds vaker weg, vandaar die twee kruisjes. Dit jaar zette Connexxion wat x’jes door lijndiensten op het eiland, om kosten te besparen. Toen zijn Frank/Janine en een stel andere vrijwilligers zelf maar een busdienst tussen de dorpen begonnen. Achter ons zitten twee mbo-scholieren, blij dat ze niet 19 kilometer naar school hoeven te fietsen. Frank/Janine reed hier eerder rond als maaltijdbezorger: eten langsbrengen bij eenzame ouderen, praatje maken. Tot de ‘zorgmoloch’ dat te duur vond. Tegelijk met de bus verdween de maaltijdbezorging. Nu kiepert een commercieel bedrijf eens per week een partij magnetronmaaltijden voor de deur van eenzame mensen. Ping, klaar. We rijden langs een wegkwijnend zwemparadijs en een bedreigd ziekenhuis. In Rotterdam, de grote glimstad, schrapt men driftig in bus en metro. Heel Holland krimpt op eendere wijze.” Zo schrijft Arjen.

Voor velen zit zulke hoogwaardige literatuur achter een betaalmuur. Door mijn contacten profiteert u deze keer van mooischrijverij.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant