Column Frank/Janine - Dwaze vaderdag
Algemeen 1.877 keer gelezenColumn Frank/Janine - Dwaze Vaderdag
Ik ben vader, grootvader zelfs. Heb ik van horen zeggen. Ik vond het prachtig een dochter groot te brengen en mijn jeugd door haar ogen opnieuw te beleven. Ik ging minder werken en werd parttime huisvader. Mijn collega’s stopten met aan me trekken nadat ik de luier verschoonde op de vergadertafel.
Mijn echtgenote lag op de verloskamer op me te schelden. Eigenlijk is dat nooit meer over gegaan. We hadden het goed voor elkaar maar over alles meningsverschil. Van huis uit was ik ruzie wel gewend maar toen ze me begon te controleren en van alles betichtte was het genoeg; een kind verdient een vader en een moeder maar niet om in een oorlogszone op te groeien. Ik heb mijn dochter nooit meer gezien.
Moeder deed heel moeilijk, kwam met allerlei beschuldigingen en de rechter besloot, in het belang van het kind; ‘géén omgangsregeling’.
In het begin stuurde ik cadeautjes en kreeg ze teruggestuurd. Verscheurd en vertrapt, dat wel. Sindsdien elke verjaardag een bos bloemen.
Ik zocht de dwaze vaders op maar bedacht dat jezelf aan het schoolhek vastketenen, niemand gelukkig maakt. Ik besloot me zacht te houden en geduldig te wachten.
Tot haar 18e betaalde ik netjes aan moeder. Ik stuurde mijn dochter een berichtje de ondersteuning voortaan onderling te regelen. Ik heb haar conservatorium-studie betaald, maar had sindsdien een volwassen probleem.
Op haar verjaardag bezorgde ik een kaart. Ik kon de brievenbus niet vinden en legde die op het bureau van de conciërge. Volgende dag had ik de politie op de stoep om te melden dat ik een locatieverbod had.
En toch blijft het je kind.
Een deel van de originele tekst is verwijderd of gewijzigd, omdat die voor sommige lezers kwetsend overkwam- red.
