Vrijwilliger Sjanie: “Het mooiste is de dankbaarheid van de mensen”

“Nummer 35… 35!” De ballen rollen in woon-zorg locatie Nieuw Rijsenburgh in Sommelsdijk. Vrijwilligster Sjanie Zomerhuis (68) is druk bezig met de bingo. De prijsjes staan naast het grote cijferbord voor haar op tafel. Vanwege corona is ze getooid met mondkapje en handschoenen en ze speelt voor een wat kleinere groep dan normaal, want veiligheid gaat voor alles. “Eerst speelden we met zo’n 30 mensen, begeleid door 8-9 vrijwilligers. Nu spelen we bingo met zijn drieën voor 12 bewoners.” Ook het bloemschikken waarbij Sjanie helpt is een beetje ingekrompen; in plaats van twee groepen per week komen de mensen nu om de week bij elkaar. Ondanks de beperkingen doet ze het graag: “ik vind het fijn dat ik wat kan doen voor mijn medemens. Mensen zijn allemaal zo dankbaar.”

Door Debby Roukens

Ook echtgenoot Dick (71) zet zich vrijwillig in. Hij bezoekt wekelijks mensen die zich eenzaam voelen, schenkt koffie en gaat regelmatig wandelen en een potje dammen met een bewoner. Samen maken Sjanie en Dick deel uit van wat ze de ‘flexgroep’ noemen. “Door de corona was alles elke keer anders, daarom hebben we nu een app-groep”, legt Sjanie uit. Via die groep kunnen vrijwilligers doorgeven wanneer ze kunnen helpen, zodat niet iedereen elke keer gevraagd hoeft te worden. Flexibel dus. In de praktijk betekent het dat ze 1 of 2 keer per week in Nieuw Rijsenburgh te vinden is.

Het begon allemaal jaren geleden toen haar vader in de Samaritaan woonde. Sjanie kookte zo eens in de week op de woongroep. Daar kwam later bloemschikken bij. Toen haar vader zes jaar geleden overleed besloot Sjanie te blijven. “Dat mensen zo dankbaar zijn vind ik het mooiste van het vrijwilligerswerk. Je ziet elkaar wat minder nu, maar het is nog steeds heel sociaal. Je kent elkaar, je krijgt een band met mensen. Soms komen bewoners je zelfs chocolade brengen omdat ze zo blij zijn je te zien.”

Sjanie komt uit de zorg en ze is dus wel wat gewend. Toch heeft ze de laatste periode als vrij heftig ervaren. “Toen alles weer open ging bleken er veel mensen overleden. Dan mis je die, dan die. Een van de vrijwilligsters kreeg ‘s nachts een herseninfarct en die zat ineens zelf in het huis. Dat was heel erg schrikken.” Ondanks deze ervaringen overheerst het goede gevoel bij het vrijwilligerswerk voor Sjanie: “We realiseren ons niet dat we overal kunnen gaan en staan, maar de mensen in zo’n huis kunnen niets. Ze zijn afhankelijk van vrijwilligers om het leuk te maken, voor de uitjes en voor de aandacht. Hoe blij ze zijn als iemand eens een uurtje komt praten, gewoon even wat anders meemaken.” Als ze ‘s avonds na een dag vrijwilligerswerk thuiskomt is ze afgedraaid. Maar wel heel voldaan. Je hebt dan toch iets moois gedaan.”

Nieuw Rijsenburgh en andere locaties van CuraMare zijn altijd heel blij met nieuwe vrijwilligers. Kijk voor mooie hulpvragen op de website www.govoorelkaar.nl Eén van de vacatures voor CuraMare staat hier: https://www.govoorelkaar.nl/hulpvragen/253183