Column Frank/Janine: Schuld
Algemeen 225 keer gelezenHoogtevrees houdt ons in leven, het voorkomt doldrieste avonturen in de dakgoot. Wetenschappers beschouwen schuldgevoel net zo; het zorgt ervoor dat handelen niet te ver uit de pas gaat lopen met wat je belangrijk vindt.
Te weinig bewegen, ongezond eten of niet bij je moeder op bezoek; je geweten knaagt. Dat morele kompas zit in je hoofd en is aangeleerd.
Schuldgevoel kan functioneel zijn, zorgt dat je niet alles op andermans bordje legt.
Als kind vertellen ze dat je geen snoepjes mag pakken, later begrijp je wat stelen betekent (sommigen leren het nooit, die persoonlijkheidsstoornis noemen ze psychopathie). Mijn vader wilde ik graag plezieren. Maar als hij me tot de orde riep, legde hij soms niet goed uit wat ik fout gedaan had.
Als ik mijn hond aanspreek omdat er op de stoep gescheten is, buigt die deemoedig zijn koppie. Ook als het haar drol helemaal niet is; gewetenswroeging, ontstaan omdat je graag ergens bij wil horen.
Er wordt nogal makkelijk geroepen dat we van nature zondige mensen zijn, het is maar wat je gelooft. In de linkse kerk verkondigen ze met hetzelfde gelijk het omgekeerde. Goed of slecht; mijn plek in de hemel heb ik zelf te verdienen.
