Een anonieme bezorger, die trouw elke dag door weer en wind het dagblad bezorgt, vertelt zijn verhaal.
Een anonieme bezorger, die trouw elke dag door weer en wind het dagblad bezorgt, vertelt zijn verhaal.

Krantenbezorger in coronatijd

Algemeen 547 keer gelezen

Het afgelopen jaar ging veel door de coronacrisis helaas niet door. Wat gelukkig wel doorging, was de bezorging van de krant. Als om zeven uur nog veel mensen op bed lagen, lag de krant al op de mat! Maar wat ging daaraan vooraf? Een anonieme bezorger, die trouw elke dag door weer en wind het dagblad bezorgt, vertelt zijn verhaal.

Door Nick Ehbel

Hoe zien je werkzaamheden eruit?
“Ik kom ’s morgens om een uur of vier uit bed en het eerste wat ik doe, is op m’n telefoon kijken, op de app, of ik eventuele mutaties heb, of ik wat vergeten heb en of ik instekers, dat zijn bijlagen, heb. Rond kwart voor vijf komt de bezorger. Ik ben ook depothouder. Bij de werkzaamheden behoort ook de kranten uitzoeken en bundelen per titel. Ik heb namelijk de volgende titels, het AD, Telegraaf, Trouw, Volkskrant, Next, Financieel dagblad, het Nederlands dagblad, Kidsweek en het Parool. Ik moet dus goed opletten dat ik niet verkeerd bezorg want er zijn geen kranten over, alles is precies uitgeteld. Dan gaan de kranten in de kist, op de fiets en ga ik weg voor m’n rondje.

Omdat we niemand kunnen krijgen, heb ik twee grote wijken. Tegen vijf uur ga ik rijden en om ongeveer acht uur ben ik weer thuis. Ik heb ongeveer driehonderd adressen en op zaterdag met de weekendabonnees erbij rond de vierhonderd. Door de tijd heen ken ik alle adressen uit mijn hoofd.

Als ik rond acht uur thuis kom, ga ik meestal een hapje eten en een bakkie doen. En als mijn partner moet werken en naar een ander dorp moet, breng ik die weg. Als dat niet nodig is, ga ik nog een paar uurtjes terug naar bed tot een uur of elf. ’s Avonds ga ik rond een uur of tien naar bed.”

Hoe is het om in het donker en in de kou te werken?
“Van de kou heb ik weinig last. Vanmorgen was het twee graden. Gisteren vroor het om vijf uur en ging het om zeven uur dooien. Je moet je goed aankleden en goed opletten dat er niks van rotzooi op de weg ligt. Vorige week lag er een skelter van een kind en daar klapte ik tegen aan. Ik ga altijd op de fiets. Vroeger hadden krantenbezorgers van die zijtassen, maar ik heb voor- en achterop een kist. Daar zit een klep op. Als het hard waait of regent, gaat die klep dicht en hebben de mensen nooit een natte krant.”

Wie kom je onderweg in het donker tegen?
“Nu kom ik nog in het donker thuis. In de zomer gaat dat wel, maar dan gaat de klok een uur vooruit en heb ik er nog niets aan. Onderweg kom ik heel weinig mensen tegen. Zeker nu in de coronatijd is het stil. Soms zie ik iemand naar zijn werk gaan.”

Heb je wel eens iets bijzonders meegemaakt?
“ja, ik heb vaak genoeg iets bijzonders meegemaakt. In een ander dorp kwam ik ’s morgens wel eens mensen tegen. Iemand zat toen op een bankje en ik had hem niet gezien. Hij riep mijn naam en zei dat zijn moeder niet thuis was. Die man was dik in de zeventig en dementerend. Ik wist waar hij woonde en daar hing een briefje. Ik heb de familieleden gebeld en hem naar huis gebracht. Die man trilde verschrikkelijk! Dat was rond een uur of vijf!"

Wat wil je zelf nog zeggen?
"We zoeken dringend bezorgers, over heel Flakkee. Met een wijk verdien je in de vier weken zo'n €270. Als je één wijk onder de knie hebt, doe je er ongeveer vijf kwartier over. Mijn route is ongeveer 18 kilometer en vorige week heb ik eens geteld hoeveel mondkapjes er op de weg lagen en ik kwam aan 27 stuks. Dit vind ik wel diep treurig, neem ze mee naar huis en gooi ze in de prullenbak en niet op straat. Kinderen kunnen eraan komen en misschien wel ziek worden.”

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant