Column Frank/Janine: "Vakantieplannen"

Voor de duur van de epidemie schrijft columnist Frank/Janine een wekelijkse bijdrage. Vanuit zelfgekozen isolement neemt hij/zij daarbij een kijkje naar binnen en naar buiten.

Voor een enkeling zal het vakantiegevoel wellicht half maart begonnen zijn, maar velen zullen reikhalzend uitkijken. Ik ben in maart al -niet- geweest. Ik heb ooit een rare gewoonte opgedaan om van bergen sneeuw af te willen glijden, dat hou ik nog even tegoed. Nog zo’n vreemde hobby; toen er nog geld was, zo’n twintig jaar geleden, stapte ik in een vliegtuig om bootje te gaan varen in de Griekse archipel. Ik had een plekkie aan het raam met een wolkenloze vlucht en kon allerlei herkennen. De streepjes of stippellijntjes van de landkaart zag ik echter nergens. Dat ook weer vastgesteld. Vliegen vind ik verder maar nix, een rare manier van reizen in een ziekmakend bedompte tube. Bij aankomst en vertrek heb je altijd de verkeerde kleren aan. Van armoe ben ik naar de delta verhuisd, dat eilanden hier geen bulten hebben is te overzien.

In mijn jeugd ging vakantie hooguit naar de ons omringende landen. Verder willen mijn ouders zichzelf, met vier raasdonders op de achterbank, niet straffen. Ze bereidden zich voor door cassettebandjes op te nemen. Als ik al kan zingen, dan heb ik het daar geleerd. Elk Ja Zuster Nee zuster liedje ken ik nog uit mijn hoofd (tegenwoordig kan ik niet zonder spiekbriefjes) .

Regenvakanties gaan in de herinnering lang mee maar als ik de fotoboeken doorploeter, blijken die uitzondering. En nog steeds; als ergens een camping blank komt te staan, haalt die het NOS-journaal.

Ik hoef niet weg van een eiland dat ’s zomers overspoeld pleegt te worden met toeristen. Een buurman zei me daarover eens; ‘vakantie thuis is weken lang achterstallig onderhoud aan je huis’. Het eindeloze getimmer en gezaag om me heen horend, zal dat zo’n vaart niet lopen dit jaar.

Op het eerste gezicht lijkt me zo’n corona-proof vakantie in een all-you- can-eat-resort weinig aantrekkelijk. Hoewel, de anderhalve meter telt dan ook niet meer. Kan nog een kleffe bende worden op dat tempation island. Helaas liggen die georganiseerde pakketreizen me niet zo, ik zou een katern kunnen vullen met wat al mis is gegaan. Onder mijn reisgenoten doet het motto opgeld; ‘we zijn nu met Frank/Janine op reis, gewoon op vakantie doen we een ander keertje’ want om onverklaarbare redenen raakt het altijd weer ongeregeld.

Voor de lezer die een van de etablissementen aan de stranden gaat bezoeken nog een tip. Plaats uw bestelling in het Duits, voor u het gevoel dat u uit bent en de uitbater thuis. Ik wens de thuis-vakantievierders een prettig verblijf met mooi weer. Dan heb ik het ook!