"De vlucht voor het water van Sjaan en haar dochtertje Joke"

Den Bommel - Zaterdag 1 februari vond in Den Bommel de Herdenking van de Watersnoodramp plaats. Tijdens de bijeenkomst vertelden verschillende sprekers hun verhaal. Onder hen waren dat Jan Zuijdijk, wethouder Berend-Jan Bruggeman, dominee De Borst en Ariette Hage. Het aangrijpende verhaal van Ariette staat hieronder.

Zij vertelde een indrukwekkend en tevens emotioneel verhaal over de belevenissen van familie Van der Mast tijdens de Ramp. In het bijzonder over Sjaan en echtgenoot Jan van der Mast met hun dochtertje Joke van drie weken oud. Later opgetekend door Jan van der Mast, zoon van Sjaan en Jan. Sjaan had tien dagen in het ziekenhuis gelegen en was daarna drie weken bij haar ouders, Vader en Moeder du Pree. Haar moeder had eind januari een mooie kinderwagen voor Joke gekocht.

Zaterdagmiddag 31 januari om drie uur wandelde ze naar haar schoonouders Van der Mast om trots haar dochtertje te laten zien. Ze zou dat weekend ook bij hen blijven slapen. Haar man Jan zou zaterdag vanuit Den Haag naar Den Bommel komen. Echter de veerboot Numansdorp-Den Bommel voer die middag niet meer vanwege de storm. Hij zou proberen de andere dag te komen: zondag.

Sjaan en dochter Joke sliepen bij familie Van der Mast. Midden in de nacht werd er op het keukenraam getikt . "Opstaan!" Het was haar vader. "Het is hoog water. Het is noodweer!". Even later kwam zwager Jaap van der Mast aanrijden met een vrachtwagen, volgeladen met aardappels. Hij zei: "Ik breng jullie weg, het wordt noodweer. Ik breng jullie naar Nieuwe-Tonge."

Ze vluchtten met de vrachtauto van Jaap. Pa en Ma van der Mast, Sjaan en dochtertje Joke. Ze reden langs mensen op de dijk, die later zijn verdronken. Ze reden over de dijk naar Oude-Tonge. De ruit van de deur waaide eruit. Onderweg kwamen ze groepen mensen tegen die op de vlucht waren en vroegen of ze mee konden rijden. Dat kon niet, de cabine zat vol. Die mensen zijn later allemaal verdronken. Ze hadden geluk dat de auto met aardappelen was geladen, anders waren ze misschien van de dijk geblazen.

Ze reden naar Nieuwe-Tonge. Daar woonden schoonzus Jannetje met zwager Leen Breur in een dijkhuisje. Ze kwamen daar zondagmorgen vroeg aan. Toen Jannetje thee ging zetten, gilde ze dat het water de keuken inliep. Alles was doorgebroken toen. Joke werd snel uit de bedstee gepakt en ze zijn naar de overkant gelopen, naar de groenteboer die wat hoger woonde.

Er was daar enorme paniek! Veel mensen hadden zich verzameld in de zaak. Spoedig kwam ook het water daar. Ze gingen allen het trapje op naar boven waar het water niet kwam. Zo zaten ze daar met twintig mensen op een ledikant.

's Ochtends werd het licht. Keek je naar buiten, dan zag je allemaal beesten drijven, mensen en meubilair Het water in de winkel zakte. De kachel kon worden aangestoken. Later steeg het water weer. Toen moesten ze weer vluchten. Ze zijn naar het bejaardenhuis in Nieuwe-Tonge gegaan wat iets hoger lag. Daar waren veel mensen binnen. Een vrouw voor het open raam riep "Help me!" Zij is verdronken.

Maandagmorgen werd gezegd: "Nu moeten jullie allemaal weg. Er komt een amfibievaartuig of een helikopter. Dan gaan jullie in groepjes weg." Ze konden met een helikopter weg, maar schoonmoeder Van der Mast durfde niet. "Ik ga niet in een vliegtuig." Dus gingen ze met een amfibievaartuig weg. Ze stonden in de rij toen er werd geroepen: "Daar komt Jan aan Jan is er!" Hij was meegevaren met de boot waar de Koningin aan boord was. Hij mocht mee op voorwaarde dat hij benedendeks bleef.

Hij zat in grote angst. In Den Bommel hadden ze hem verteld dat zijn vrouw en kind waarschijnlijk waren verdronken. Dus dacht hij dat hij zijn hele familie kwijt was: ouders, vrouw en kind. Hij was gaan kijken in het ouderlijk huis op Tuindorp. Dat stond onder water.

Jan was vanuit Den Bommel met een roeiboot gaan zoeken. In zijn eentje. Op die boot was het koud. Je zat open en bloot op zon boot.

Ze zijn vanuit Nieuwe-Tonge naar Dirksland gebracht, naar een school. Daar kregen ze droge kleren en schoenen En ze kregen iets te eten. Met een schip zijn ze in Rotterdam gebracht. De schipper hoorde dat er een vrouw met een baby aan boord was. Ze mochten van hem in de kajuit verblijven. Joke zelfs in bed bij de schippersvrouw die net was geopereerd.

Ze zijn in Rotterdam opgevangen in de Bergkerk. Ze hebben daar de broer van Jan, Siem van der Mast, ontmoet en die nam hen mee naar Den Haag waar ook Siem met echtgenote Alice woonden.

Zo hebben zij deze Ramp toch overleefd. Twaalf inwoners van Den Bommel hadden dat geluk niet. Zij zijn tijdens die februarinacht verdronken.

Het is bijzonder dat Joke zaterdag ook in Den Bommel bij de herdenking aanwezig was. Op de website www.ggof.nl is een foto te zien waar zij op staat. Links.