Cora de Boed met haar boek. Achter haar het Haringvliet. Foto: Leendert Verkerke
Cora de Boed met haar boek. Achter haar het Haringvliet. Foto: Leendert Verkerke Foto: Leendert Verkerke

Dromen komen uit in prachtig boek van Cora de Boed

Algemeen 1.223 keer gelezen

Sommelsdijk – "Mijn liefde voor Noorwegen gaat heel ver. Dit land heeft zo'n grote indruk op mij achtergelaten, dat ik er nog vaak over droom. Ben er tot nu toe dertien keer doorheen gereisd, heb van de Noorse bevolking genoten en heb geleefd op dat stukje 'Paradijs op Aarde'. En dat alles heb ik beschreven in een boek met maar liefst 110 verhalen, geïllustreerd met prachtige, zelfgemaakte foto's," aldus Cora de Boed uit Sommelsdijk.

"Middenin een onmetelijke en overweldigende natuur te staan, is bijna niet te beschrijven. Dit alles maakt diepe indruk op een mens. Je voelt je nietig in die prachtige schepping en dan gaan er allerlei gedachten door je hoofd. Het is eigenlijk net als bij dichters die erover nadenken waar ze nu weer over gaan schrijven in een nieuw gedicht. Het is een liefde die bijna niet te verwoorden is en toch heb ik dat gedaan.

Ben begonnen aan de verhalen en weet je wat er gebeurde? Toen kon ik niet meer stoppen. Heb menig nachtje meegemaakt tot in de vroege ochtenduren. Schrijven, schrijven, schrijven… steeds meer. Dan dacht ik aan een bepaald onderwerp of een gebeurtenis die ik had meegemaakt, soms jaren geleden en dan moest en zou dat af hè. Daar verplichtte ik mezelf toe. En zo gebeurde dat ook.

Als ik er nu aan terugdenk, moet ik er eigenlijk ook wel om lachen. Zo'n wilskracht om door te gaan! Jezelf een verplichting opleggen van 'Je moet door', tot het absurde af.

En aan de andere kant, ik kon met al dat schrijven mijn persoonlijke verdriet kwijt, het verlies van mijn man verwerken en dat heeft me goed gedaan. Hij is er immers twaalf keer bij geweest, wanneer we naar Noorwegen afreisden om daar te gaan genieten. Zeker in onze werkzame jaren was Noorwegen een uitlaatklep, even de motor van onszelf verversen, energie opdoen om weer verder te kunnen gaan als je weer op het honk terugkeerde."

Cora vertelt verder. "We hebben er heel veel beleefd, daar in Noorwegen. We reisden van oost naar west en van noord naar zuid. Niet in een keer natuurlijk, daarvoor zijn de afstanden veel te groot, maar geleidelijk aan door verschillende jaren heen. Weet ook nog van een van de reizen ernaar toe. Die keer dat we niet door de passagierssluis aan boord konden lopen van de Deense cruiseferry MS Bergensfjord, omdat dit schip juist op dat moment met vloeibaar gas getankt werd.
De slangen met dat gas hingen vlakbij die sluis en dan neemt de bemanning geen risico voor de passagiers. Nee, wij konden alleen aan boord waar ook de auto's, vrachtwagens, bussen en caravans aan boord gingen. En dan is het vanaf het autodek toch wel een heel eind klimmen naar boven! Maar, het was wel een aparte ervaring, zeker met een koffer aan je hand.

En dat de veerdiensten in Noorwegen altijd een rol zullen spelen bij overtochten van de ene oever naar de andere, bijvoorbeeld op de 200 kilometer lange Sognefjord. Dit fjord is 1.200 meter diep en het is niet mogelijk om er bruggen te bouwen, laat staan tunnels. Als je daar in het voorjaar bent, zie je aan de oevers bramen- en frambozenstruiken en boompjes in bloei, waar later appels en peren vanaf geplukt worden. En omdat de zon in de zomer niet ondergaat, hebben de fruittelers in een korte tijd een dubbele productie heerlijkheden van eigen land.

Verder is er het verhaal van een Engelse kapitein die met de Queen Elisabeth II voor de laatste keer in Stavanger is en dat dit gebeuren hem aan het hart gaat. Meer verklap ik niet. Iedereen die belangstelling heeft in mijn boek, kan het op zijn of haar gemak lezen.
O ja, en een kok die ons allemaal liet zien hoe je een grote zalm keurig fileert. Want zalmen zwemmen er genoeg in de Noorse wateren, dat ziet iedereen wel als men boodschappen doet in de supermarkt. Dan heb je altijd een keuze, Noorse of Schotse zalm. Want Schotland ligt op de hoogte van Noorwegen. Het is er maar net naar waar de zalm gevangen is en klaargemaakt voor export naar ons land.

En dan van die zusters die nooit stoppen. Niet met praten zoals je zou denken, maar watervallen die nooit stoppen met water storten in de Geirangerfjord. Een plek die op de Werelderfgoedlijst van Unesco staat en terecht. Daar is de natuur zó mooi. Ongerept met fluweelachtig groen op de bergen waar hier en daar een boerderij bovenin valt waar te nemen.

En dan die haven! Altijd bedrijvigheid, cruiseschepen leggen er aan of vertrekken weer, de veerboot die vaart tussen Geiranger en Hellesylt, een rondvaartboot die toeristen vervoert en de bemanning die van alles vertelt over de omgeving, mensen die genieten op de camping die aan de haven ligt, wandelaars die deze unieke plaats aandoen, het is er een komen en gaan van mensen van allerlei pluimage, van over de hele wereld.

Amerikanen hebben Geiranger ook al ontdekt. Ze zijn er wég van! En dan die grote trol die met zijn enorme neus lachend naar iedereen kijkt die langsloopt. Je kunt hem niet missen. Kortom, er is heel wat te beleven op dat mooie plekje."

Muziek
"Muziek roept emoties op, dat is meestal zo als je een concert bijwoont of thuis een cd draait. Dat is zeker het geval bij de Noorse zangeres Sissel. Zij zingt over de bergen, de fjorden, de prachtige natuur. Dat is haar inspiratie om mooi over deze verschijnselen in haar land te zingen.

Ook wondermooi is de muziek van Julie en Andreas. Zij bespelen de bandoneon en de harp, een aparte combinatie, maar het werkt. Van deze muzikanten en van de zangeres heb ik verhalen geschreven voor dit boek. Muziek verandert immers alles en brengt heimwee naar vroeger, maar klinkt ook hoopvol voor de toekomst."

"In het plaatsje Voss kwamen we een dame tegen met mooie bloemen in haar mand en een lint met een nikkelen fluitje om haar nek. Ze had iets te vieren, maar wat laat zich raden. Lees het maar in nummer 37 van mijn boek.

Een winkel van sinkel zagen we in Mosjøen, werkelijk alles is daar te koop. Zinken teilen, raspen, wasborden, gieters, vergieten, emmers, zeepbakjes, ouderwetse drinkbekers, zelfs ondersteken, met en zonder deksel. Ze hangen zelfs in de etalage, een koddig gezicht.

Verderop in dit dorp kijkt een zeemeermin ons aan naast het raam van een geel geverfd houten huis aan het water. Blijkbaar als grapje van de eigenaar. De inwoners hebben wel humor moet ik zeggen na een wandeling door deze plaats."

Unieke plaatsen
"Ook reden we ooit richting het Telemarkkanaal met zijn achttien sluizen waarvan het hoogteverschil 23 meter is. De sluizen liggen trapsgewijs en het is een pracht gezicht dat er juist een schip in de sluizen van boven naar beneden komt.
Een bezoek aan het staafkerkje van Eidsborg waar vrouwen en mannen apart zitten met op haar terrein een gloednieuw streekmuseum.

Ook interessant is het Skimuseum in Morgedal waar het leven van Sondre Norheim wordt beleefd, de uitvinder van de houten ski's.

Eén van de hoogtepunten is de tocht door de Hardangervidda, waar volgens de Noren die we spreken, in april nog sneeuw viel. Ongelooflijk mooie bergen, meren, bomen, rotsen, soms nog ijs in meren. En een meer vlakbij de Langfoss waterval van 612 meter lengte, waar zoet en zout water elkaar raken, een mooie cirkel weergevend in het aquablauw met groene water. Stavanger met zijn witte huizen, het oude gedeelte, de bedrijvige haven, imposante cruiseschepen, hoge bruggen en het Oliemuseum, want door olie is Noorwegen steenrijk geworden."

"De boottocht door het Lysefjord is onvergetelijk. Omgeven door hoge rotsen doorklieven we het water. Later op het vasteland gaat het met 32 haarspeldbochten naar boven en waan je je in een maanlandschap, begroeid met allerlei mossen. Dan volgt Kristiansand, een van de zuidelijkste steden van Noorwegen met de haven, de kathedraal, zandsculpturen en culturele uitingen. Een genot om daar te zijn, evenals de Zuidkaap, waar we met een hoge trap tegen de rotsen aangebouwd, de vuurtoren van Lindesnes bereiken. Het Skagerrak ligt aan onze voeten, golven botsen hoog boven de rotsen langs de kust, een blauwe lucht, het warme weer, het maakt je dag compleet. Oslo met het beeldenpark van Gustav Vigeland, die mensen in allerlei poses van hun leven heeft gemaakt, van klein tot groot. Een prachtig staaltje van beeldhouwwerk!"

Presentatie
Cora: "Met de verschijning van mijn boek Norge: Jeg Elsker Deg (Noorwegen: Ik hou van jou), pak ik groots uit. Ik houd een presentatiemiddag met verkoop in de foyer van Het Diekhuus, Beneden Zandpad 7 in Middelharnis. En wel op zaterdagmiddag 9 november van 15.00 tot 17.00 uur. Inloop vanaf 14.30 uur. Jullie zijn allemaal hartelijk welkom om deze genoeglijke uurtjes met verrassende muziek en andere uitingen mee te maken. En ik kan jullie verzekeren, het zal heel gezellig worden!"

Het leven op de setra (boerderij). Foto: Cora de Boed
De Briksdalsbreen, een klomp ijs. Foto: Cora de Boed
Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant