Mirjam Nelisse geeft het platteland een stem in de Provincie

Dirksland – Het zijn hectische tijden voor VVD-Statenlid Mirjam Nelisse uit Dirksland. Naast haar baan bij TNO Delft is haar agenda gevuld met campagneactiviteiten voor de komende Provinciale Statenverkiezingen. Na vier jaar Statenlidmaatschap hoopt zij te worden herkozen zodat zij zich opnieuw kan inzetten voor het platteland.

Tekst en foto: Jacquelien Wielaard

Er wordt wel gezegd dat de Zuid-Hollander niet bestaat. Dat Zuid-Holland geen eigen identiteit heeft vanwege de diversiteit van de regio's. 'Echt?, reageert Mirjam Nelisse verbaasd op de stelling. 'Maar dat is nu juist wat deze provincie zo mooi maakt!' Ze geeft toe dat niet alle punten op de Provinciale agenda dicht bij haar staan maar dat ze zich overal graag in verdiept. Dat neemt niet weg dat zij zichzelf profileert als plattelandskandidaat.

'De grootstedelijke Statenleden zijn oververtegenwoordigd. Als je kijkt naar de beleidsterreinen van de Provincie dan zie je dat er veel onderwerpen zijn die gevolgen hebben voor het platteland. Het kan niet zo zijn dat die besluiten alleen door stedelingen worden genomen. Ik wil dus in de eerste plaats een stem voor het platteland zijn.'

Dat ze als plattelandskandidaat in de minderheid is, schrikt haar niet af. Integendeel; het daagt haar uit. Bovendien is ze het gewend. Nelisse is ingenieur, ze studeerde Technische Bestuurskunde, een studierichting waar de complexiteit van technische vraagstukken en maatschappelijke belangen samen komen.

Zijn de vrouwen in de politiek al ondervertegenwoordigd, binnen de technische wetenschap zijn ze dat nog meer. 'Een vrouwelijke techneut in de politiek, die zijn er niet veel. Maar ik heb juist binnen de provincie heel veel aan mijn vakkennis vooral als het gaat over grond, wegen en vervoer.

Mijn wetenschappelijke studie heeft mij ook geleerd om analytisch te denken. Ik vind dat besluiten moeten worden genomen op basis van feiten, kennis en onderbouwde argumenten. Niet vanuit emotie of onderbuikgevoelens.'

In het verkiezingsprogramma van de VVD wordt veelvuldig gepleit voor innovatie en vernieuwing. En daar kan zij zich prima in vinden. 'Fijn kunnen werken, leven en wonen. Dat wil zeggen een huis, een baan, bereikbaarheid, veiligheid en een plek om te recreëren. Dat willen we allemaal. Maar in Zuid-Holland is ieder plekje al benut. Tijdens een debat stelde iemand: 'Als er meer mensen in een gebied gaan wonen, moet er ook meer ruimte zijn om te recreëren. 'Dat kan zo zijn maar die grond moet ergens vanaf en dan kijkt men meestal naar de landbouwgrond. In plaats van de koek anders te verdelen, kun je de koek ook groter maken.' Ze doelt hiermee op het voorstel van de VVD Zuid-Holland voor Zeewaardse Kustuitbreiding, een nieuw opgespoten kustlijn tussen Hoek van Holland en Scheveningen die feitelijk de oorspronkelijke kustlijn herstelt met aanleg van natuurgebied, woningbouw en wegen. 'Ik vind dit een mooi voorbeeld van bouwen met in plaats van tegen de natuur. Een technische innovatieve oplossing waar ik meer in zie dan het eindeloos schuiven met bestemmingen wat meestal ten koste gaat van landbouwgrond.'

Het beschermen van de landbouwgrond is een van de hoofdpunten waarvoor zij zich hard maakt. 'Goeree-Overflakkee heeft samen met de Flevo de mooiste landbouwgrond van Nederland. We lopen hier voorop als het gaat om nieuwe technieken en duurzame oplossingen. Een sector om trots op te zijn en een positie die we moeten beschermen. Er is te weinig besef over het belang van de landbouw voor onze voedselproductie en de hoge kwaliteit van de gewassen. Door de droogte van afgelopen zomer zijn de producten van eigen bodem nagenoeg op. Dat ervaren we niet als schaarste omdat het wordt aangevuld met producten uit het buitenland. Maar de consument realiseert zich niet dat die op andere wijze zijn geproduceerd en dat waarschijnlijk meer bestrijdingsmiddelen zijn toegepast.

Binnen de partij is zij ook woordvoerder als het om natuurbeheer gaat. Ze ziet graag dat de natuurgebieden toegankelijk zijn voor iedereen. 'Natuurgebieden worden met gemeenschapsgeld aangekocht en beheerd en moeten dus toegankelijk zijn voor iedereen die daar wil vertoeven zonder schade toe te brengen aan het gebied.'
Een ander onderwerp waarvoor het Statenlid zich hard maakt is het verbeteren van de mobiliteit op het platteland. Minder auto's beschouwt ze als een 'stedelijke oplossing'. Vlot en veilig naar je werk, het moet kunnen door de aanpak van de N59 en N57. Twee wegen die onder verantwoordelijkheid van het Rijk vallen. Toch kan de Provincie hierin een rol vervullen. Financieel maar ook door te lobbyen bij de minister. 'Er is geld maar niet genoeg om alle wensen in te vullen. Er moeten dus keuzes worden gemaakt en ik vind dat je die moet maken samen met de inwoners, de mensen die er dagelijks gebruik van maken.' Dat laatste kenmerkt de manier waarop zij invulling geeft aan haar lidmaatschap: 'De boer op en het gesprek aangaan met de belanghebbenden.'

De campagne loopt op z'n eind. Nog een werkbezoek en een dagje 'flyeren' en dan is het zo ver. 'Ik hoop dat iedereen gaat stemmen,' zegt ze. 'Als Provincie zijn we niet zo in beeld als Gemeente en Tweede Kamer maar de besluiten die de Provincie neemt, gaan iedereen aan en zie je elke dag om je heen. Als je gaat werken, de weg op gaat of de rust zoekt in de natuur.'