Uiteindelijk moest de nepdirigent met de billen bloot: 'Het spijt me, maar het leek me zo leuk om eens een orkest te dirigeren…'
Uiteindelijk moest de nepdirigent met de billen bloot: 'Het spijt me, maar het leek me zo leuk om eens een orkest te dirigeren…'

Muziek is Cool, doe ook eens mee!

Actueel 358 keer gelezen

Sommelsdijk - Met deze muzikale voorstelling hebben leerlingen van de School met de Bijbel onlangs in de Exoduskerk kennis gemaakt met het mandoline orkest Estampida. Ouders, opa's, oma's , broertjes en zusjes konden luisteren naar wat de leerlingen de laatste drie weken hadden ingestudeerd.

Mieke, de vertelster heette iedereen hartelijk welkom en stelde het orkest muzikaal voor:
Eerst begon mijnheer Gert de slagwerker, daarna de eerste mandolines, de gitaren, de bas, de tweede mandolines en als laatste de mandola's. ' Maar wij missen nog iemand,' vertelde Mieke,' wie het weet mag het zeggen.'En ja hoor er kwamen verschillende vingers omhoog: de dirigent natuurlijk! Maar waar was die? Iedereen roepen en toen kwam de glazenwasser binnen die hoorde muziek en hard roepen om de dirigent.

'Hebben jullie geen dirigent? Boffen jullie even, want ik ben dirigent. Dat zie je toch wel aan mijn dirigeerstok?' De kinderen zagen het wel: het was helemaal geen dirigeerstok, maar het waren wel attributen van de glazenwasser. Hij kreeg van de vertelster het dirigeerstokje van de echte dirigent. Hij hield het stokje helemaal verkeerd vast. Uiteindelijk moest de nepdirigent met de billen bloot: 'Het spijt me, maar het leek me zo leuk om eens een orkest te dirigeren…'

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant