Wat leeft bij het water op het strand?

De Gereformeerde Kerk van Stellendam heeft een groep leden die zorgt voor kind- en jeugdactiviteiten. Iets in de natuur doen is een onderdeel. Mij wordt gevraagd of ik een activiteit wil begeleiden. Vissen op het strand is mijn voorstel. Maar dan mogen ook volwassenen mee.

Door Marias Velthuizen

Deze zomer heb ik gezien hoe enthousiast de kinderen bij slootjesdag in Dirksland waren. Ook ben ik een ochtend aanwezig geweest bij een excursie, die Kirsten en Gert Jan Dekker op het strand bij de buitenhaven van de Brouwersdam gaven. Hier werd ook vol overgave gevist.

De start
Het is zaterdagmiddag. Zestien kinderen en twaalf volwassenen staan klaar om mee te doen. Eén van de ouders komt met zijn Old timer volkswagen bus om alle spullen in te laden. Bij de Brouwersdam aangekomen worden twee korren, een dozijn schepnetten, een riek, vijf emmers, enkele teiltjes en een grote bak op een kruiwagen en een bolderkar geladen. Op het strand aangekomen worden de schepnetten uitgedeeld. De kinderen rennen het water in. Voor de emmers enz. klaar staan en met water zijn gevuld, worden de eerste vangsten binnen gebracht.

De vangsten
Een heleboel garnalen en enkele krabben verschijnen. Twee ouders trekken ieder een kor door het water. Onder grote belangstelling worden deze geleegd. Veel leuke vangsten zijn er. Garnalen en krabben. Krabben hebben een hard schild dat niet meegroeit. Komen ze in een te nauw jasje, dan drinken ze net zo lang water tot het schild van hun lichaam springt. Er onder zit een complete nieuwe jas.
Veel heremietkreeftjes worden gevangen. Deze beesten zijn niet beschermd tegen vijanden. Daarom kraken ze bescherming van een ander dier. Ze kruipen in een lege schelp van een wulk of tepelhoorn. Wordt hun huis te klein, dan zoeken ze een grotere schelp op. Zij genieten door deze bescherming een lang leven. In een aquarium leeft er één al 37 jaar. Zij danken hun naam aan heremieten, monniken die zich terugtrekken in een grot om hun leven aan God te wijden.

Op het strand spitten wij een pier op. Pieren eten zand. In hun lichaam halen zij de voedingsstoffen er uit. Het zand vind je als hoopje boven de grond. In het zand komen ook veel schelpkokerwormen voor. Van stukjes schelp maakt hij een kokertje, waarin de worm leeft. Komt het water op het strand, dan steekt het beestje de bovenkant van zijn lichaam uit het zand. Hier zit een waaiervormige kuif op. Hiermee vangt hij water op en filtert er het voedsel uit.
Ook zijn er verschillende wieren. In het water drijft zeesla, op de betonblokken groeit de platte zee-eik. Op deze blokken is ook de paardenanamoon te vinden. Het is een glanzende purperkleurige bult die vast zit aan de betonblokken.
Aparte vangsten zijn een paar zee-egeltjes, verwant aan de zeester en een botje. Spectaculair is de vangst van een grote zeenaald. Zeenaalden zijn familie van de zeepaardjes.

Slot
Het water begint op te komen. De spullen moeten in veiligheid worden gebracht. Tegelijk besluit de leiding de vissers wat drinken en eten te geven. Iedereen is te vrede over wat zij of hij gevangen heeft. De vangsten worden aan de zee teruggeven. Op een paar prachtige determinatiebladen, gekocht bij Staatsbosbeheer, konden wij controleren of de namen, die wij gaven aan alles wat naar boven kwam, klopten. Alle gevangen dieren stonden er op. Een vader en opa van enkele deelnemers zei: "Ik wist niet dat hier zoveel leven in het water zit."