Heleens boekentip: ‘Stemmen in het water’ van Nicci French

Middelharnis - Heleen van Esbroek van boekhandel Dekker & van Esbroek tipt elke week een boek. Deze keer heeft zij speciale aandacht voor ‘Stemmen in het duister’ door Nicci French.

Bewerkt door Nick Ehbel

Heleen begit met iets te vertellen over de auteurs: “Nicci French is het pseudoniem van het Britse schrijversechtpaar Nicci Gerrard en Sean French, die samen psychologische thrillers schrijven. Ze trouwden in 1990 en hebben samen twee kinderen. Gerrard heeft ook nog twee kinderen uit haar eerste huwelijk.

Nicci Gerrard
Nicci Gerrard (10 juni 1958) groeide op in Worcestershire en studeerde Engelse literatuur aan de Universiteit van Oxford. Ze heeft les gegeven in Los Angeles en Londen, begon een tijdschrift voor vrouwen en werd freelance journalist. Ze trouwde en kreeg twee kinderen, maar dit huwelijk hield geen stand. Toen ze weer vrijgezel was, ontmoette ze Sean French. Ze ontmoette hem toen ze werkte voor de New Statesman.

Sean French
Sean French (28 mei 1959) werd geboren in Bristol en studeerde ook Engelse literatuur aan de Universiteit van Oxford. French en Gerrard hebben elkaar daar echter nooit ontmoet. Na zijn studie werd hij ook journalist en toen hij ging werken voor de New Statesman ontmoette hij Nicci Gerrard.
Nicci Gerrard en Sean French
In 1990 trouwden Sean French en Nicci Gerrard. Ze kregen samen twee dochters. Het schrijversduo woont in de buurt van Londen.

Bij de eerste drie psychologische thrillers van Nicci French (Het geheugenspel, Het veilige huis en Bezeten van mij) stond op de omslag slechts een foto van Nicci Gerard. Vanaf hun vierde roman Onderhuids staat niet alleen de foto van Nicci Gerrard, maar ook die van Sean French. Het werd daardoor duidelijk dat het om een schrijversechtpaar ging.”

Over de stijl vertelt Heleen: “Het schrijversduo schrijft literair psychologische thrillers. De thriller is qua structuur helder en tegelijkertijd enorm flexibel. In de psychologische thrillers worden vaak actuele issues aangesneden : de angst voor de dood en verlies, voor onveiligheid, het wantrouwen van autoriteit of objectieve waarheden, de angst voor een wereld die snel verandert. De hoofdpersoon in de boeken van Nicci French is vaak een jonge, moderne, sterke en kwetsbare vrouw, onafhankelijk en koppig. Vaak is ze ook een carrièregerichte vrouw – al dan niet gecombineerd met het moederschap.
De schrijvers maken onder andere gebruik van waargebeurde verhalen als basis voor hun verhaal, maar altijd op een indirecte manier. De verhalen worden verteerd en ondergaan een gedaanteverwisseling. Ook persoonlijke anekdotes, ontmoetingen en reizen vormen een input.”

Heleen vervolgt: “Zowel French als Gerrard schrijven alleen, Sean in een schuurtje in de tuin, Nicci in haar studeerkamer op de bovenverdieping van hun huis. Een van de schrijvers begint met een hoofdstuk dat door de ander vervolgens bewerkt wordt. Daarna gaat het weer per e-mail terug naar de oorspronkelijke schrijver, die het ook weer herschrijft.

Bezeten van mij werd genomineerd voor de Trouw Publieksprijs 2000. Onderhuids en De bewoonde wereld werden respectievelijk genomineerd voor de NS Publieksprijs 2001 en 2002. In 2003 werd de eerste Zilveren Vingerafdruk uitgereikt voor het beste spannende boek van het jaar 2002: De bewoonde wereld. In 2004 ging de prijs voor 2003 naar De verborgen glimlach. De Zilveren Vingerafdruk is een jaarlijkse publieksprijs van de internetsite Crimezone.nl.” 

Tenslotte verklapt Heleen over het boek: “Nancy North en haar vriend Felix zijn net in een goedkoper appartement in West-Londen getrokken, dat Felix heeft gevonden terwijl zij ziek was. Ze heeft een psychose gehad, maar nu is ze er weer bovenop. Ook al is de woning wat vervallen en ligt die aan de verkeerde kant van de stad voor Nancy, de verhuizing betekent een nieuwe start. Toch heeft Nancy al vanaf de eerste dag geen goed gevoel over de plek en over enkele andere bewoners van het pand, en ze merkt dat dat een weerslag op haar stemming heeft. Wanneer haar buurvrouw Kira dood wordt aangetroffen denkt iedereen aan zelfmoord. Maar Nancy heeft haar nog kort voor haar dood gezien en is ervan overtuigd dat er kwade opzet is. Niemand gelooft haar. Alleen rechercheur Maud O’Connor staat haar te woord...”